Εχθές έφυγε ένας φίλος. Αθόρυβα κι απρόσμενα. Ή μήπως όχι ; Μας αιφνιδίασε. Ή μήπως όχι ;
Απόλυτα ευγενής, καλοαναθρεμμένος με την παλιά, καλή έννοια του όρου μεγάλωσε και έζησε με όλα τα καλά. Και τα χειρότερα. Ουδέποτε κόμπασε για τα καλά του, ουδέποτε μεμψιμοίρησε για τα χειρότερα. Μεγαλωμένος στα καλύτερα σε Ευρώπη και Αμερική, του έλαχε να ζήσει σε μια χώρα, όπου στα Ερασμιακά που διδάχθηκε δεν χώρεσε το «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Εξυλεύθει και το υπέμεινε με μεγάλη αξιοπρέπεια. Άλλωστε από αξιοπρέπεια πέθανε και με αξιοπρέπεια έφυγε. Ευτυχώς ! Γιατί στο επόμενο λεξικό νεοελληνικής η λέξη πιθανόν να μην υπάρχει.
Θα μας λείψεις, φίλε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου